هدف دوره دوم رشد یعنی خیرگزینی، زمانی محقق میشود که فرد آنچه به عنوان خیر تشخیص میدهد را عمل کند. در سالهای اول تا سوم با تقویت و فعالسازی ابراز، تمایز و تفصیل، بیشتر سعی بر آن بود که به لحاظ شناختی قدرت تشخیص، تحلیل و اولویت دهی دانش آموزان فعال شود. از پایه چهارم به بعد را میتوان به عنوان شروعی جدید در مقطع دبستان قلمداد کرد. زیرا در این مقطع، تفکر انتزاعی به حدی است که میتوان به راحتی از ارزشها و ضد ارزشها سخن گفت، دانشآموزان نیز با سؤالات جدی تری بر سر کلاس حاضر میشوند. برخی از هدف زندگی و برخی از امور جدی مرتبط با زندگی خود و دیگران سؤالاتی دارند و در جستجوی حقیقت هستند. چهره های جدی و در عین حال مستقل، نوید دورهای جدید از تفکر را میدهد که میتوان با دانش آموزان با صراحت بیشتری سخن گفت.
در این
دوره لازم است فرزندان ما به آنچه میدانند عمل کنند و دچار توجیه نشوند، برای این
کار لازم است به آنها قصد کردن و تقویت اراده را آموزش داد. در پایه چهارم روی
اولویت دهی و توان برنامه ریزی تمرکز شد. مقصد اصلی در پایه پنجم رغبت به خوبی در
نظر گرفته شده است. این مقصد، سبب فعال شدن دانش آموز در انتخاب خوبی ها و بالا
رفتن حس رضایتمندی در او میشود. رغبت به خوبی با انجام دادن مکرر کارهای خوب حاصل
میشود. در روایتی از حضرت امیرعلیهالسلام آمده است هرکس عمل کند مشتاق می شود.
عمل به
آنچه خودِ فرد آن را خوب میداند و طفره نرفتن از آن با توجیه، یکی از مقاصد مهم
این پایه است. این بدان دلیل است که فرزندان ما در این دوره هویت مستقلتری دارند
و سعی میکنند برای اثبات این هویت به رأی خود اتکا کنند و همین مسئله زمینه توجیه
را در آنها بیشتر میکند. بر این اساس لازم است بر مقوله عمل در آنها به اندازه
کافی تأکید گردد تا شوق و رغبت آنها به کارهای خوب بیشتر شود.
در پایه پنجم دبستان،
70% زمان کلاس برای آموزش تدبر، گفتگو راجع به آن و حفظ، مابقی به بازی و فعالیت
در فضای شاد و بانشاط اختصاص داده میشود.
کلیپ ها یا کاربرگ های مربوط به سوره های کتاب